Првата средба меѓу мајката и бебето е уникатна, моќна и прекрасна, но кога бебето е родено во 27. недела од бременоста таа може да биде и по малку страшна.
Видео, во кое нова мајка го зема во прегратка своето мало бебенце, брзо се шири на интернет. Во него, сестрата брзо го става новороденото девојче во прегратката на мајката, која веднаш започнува да го гали по грбот со солзи во очите. Видеозаписот, кој за само 2 часа има над 90 илјади прегледувања, бил снимен 4 дена по породувањето.
Еве го описот на видеото на мајката:
Ова е видео од мене и од моето предвреме родено девојче, кое се роди прерано во 27. недела од бременоста. Ова е нашиот прв заеднички контакт 4 дена по породувањето.
Со рака на срце можам да кажам дека тоа беше најсреќниот момент во целиот мој живот зашто тогаш почувствував дека станав мајка. Многу мисли минуваат низ твојата глава: Дали моето бебе ќе биде добро, дали ќе се извлече од сите тие „нешта“ прикачени на неа, дали ја држам правилно и уште многу други. На почетокот бев исплашена зашто не изгледаше како сите други бебиња, беше толку малечка што се плашев да ја држам за да не ја повредам. Имаше толку многу цевки и жици прикачени на неа што секојпат кога ќе ја видев сакав да извадам сè од нејзе и да ги ставам на мене.
Во текот на двомесечниот престој на болница сите ја нарекуваа мал борец затоа што се бореше со сестрите за да ги извади цевките за кислород. Од ден на ден можев да ги видам малите промени кај неа. Кога ќе се навратам, сè уште не знам како се справив толку добро. Сега таа изгледа како сите други, таа е убава на секој можен начин и не би го променила она што го поминав за ништо на светот. Таа е моја карпа, мое сè и не можам да си го замислам мојот живот без неа.
It Was The Happiest Moment Of My Life"This is a video of me and my premature baby girl who was born too soon at only 27 weeks old. This is our first contact together after 4 days of her being born. I can say hand to heart it was the happiest moment in my entire life, that's when I felt I have become a mother. A lot goes through your head; 'is my baby going to be okay, will she make it through with all those "things" attached to her, am i holding her right' and many more. At first I was scared because she didn't look like every other baby, she was so tiny that I was scared to hold her in case I hurt her. She had many pipes and wires attached to her that every time I saw her I wish i could take everything and put it on me. During the two months stay at the hospital everyone referd to her as a little fighter as she was fighting with the nurses to take off the oxygen. Day by day I could see little changes in her. Looking back I still dont know how i coped so well, now she looks like everyone else, she's beautiful in every single way and I wouldn't change what I went through for anything, she is my rock, my all and I cant imagine my life without her."A Love What Matters Original Video#LoveWhatMattersVideo courtesy of Z. Meta
Posted by Love What Matters on четврток, 10 март 2016
