Мајка на седум мали деца, која има извојувано победа против рак, секојдневно споделува фотографии од своето прекрасно семејство. Нејзина цел не е само да покаже дека децата се благослов, туку и да ги охрабри и инспирира пациентите со рак.
Џесика Робертс на забавен начин ги документира своите бремености и животот со четирите синчиња и трите ќеркички. Иако постојано добива коментари дека има премногу деца, таа е благодарна за секое од нив, бидејќи знае колку блиску била до живот без деца.
На 14-годишна возраст на Џесика ѝ бил дијагностициран алвеоларен рабдомиосарком во 4 стадиум. Таа поминала една и пол година во третмани со хемотерапија, имала 56 третмани со радијација и ѝ била направена трансфузија на крв.
„Во еден момент ми даваа само 8% шанси за преживување, а на моето семејство му велеа дека нема да живеам уште долго време. Без да знам за тоа, продолжував да се борам, истовремено молејќи ги моите родители да дозволат ракот да ми го одземе животот. Чувствував дека не можам да издржам повеќе. Благодарна сум што Бог имал подобар план. Година и половина по мојот прв третман со хемотерапија, го завршив мојот последен. Во мај 2004 година, ми соопштија дека ракот го нема и дека никогаш нема да се врати“ – објаснила таа.
Лекарствата на Џесика како страничен ефект предизвикуваат неплодност, дури и кога се примаат во дози петпати помали од оние кои ги примила таа. Токму поради тоа, таа гледа на своите деца како на чуда.
„Од мојата медицинска историја, знам колку блиску бев да не го искусам животот на овој начин. Гледам на моите деца како на најголемите дарови кои можеа да ми бидат дадени. Бескрајно сум благодарна што имав можност да ги износам и израснам сите овие деца“ – вели мајката која досега има забременето 11 пати, но 4 пати имала спонтан абортус.
„Изненадена сум што толку многу пати луѓето зјапаат во нас или ќе нè запрат додека сме излезени. Сите имаат нешто да кажат за да ни дадат до знаење дека имаме многу мали деца. Поради тонот на нивниот глас, сметам дека си мислат дека сме несреќни, бидејќи светот честопати гледа на децата како на товар. Но, понекогаш сакам да можев да им кажам на луѓето колку големо чудо е тоа што јас воопшто имам деца. Дека сме истоштени, многу истоштени, но пресреќни. Дека децата за нас не се товар.“
„Да, тие бараат напорна работа, но радоста која ја носат е далеку поголема од истоштеноста, уморот и стресот што доаѓа со нив. Искрено, не барам од луѓето да ми плаќаат за да ги гледам моите деца, па мислам дека не треба да им е важно колку деца имаме. Големината на семејството и разликата во возраста е лична одлука и страничните луѓе не треба да судат“ – вели Џесика.
„Тоа што имам толку многу мали деца не ме прави супермајка. Мајчинството е тешко и со едно и со повеќе деца, но никогаш нема да зажалам што имам толку многу деца“ – додала таа.
