Под превезот и Венецијанската маска

Седам на ледена тераса на 23-ти спрат во стаклена зграда во Мумбаи и се прашувам што прават сега моите дома. Небото во Индија е исто како и дома. Сè ми изгледа некако нереално...

Еден младич, метросексуалец, влегува во модерните урбани весници со по некоја критика за тоа како е облечена една наша пејачка и дали ѝ стои тоа што го носи на фацата и излегува како победник. Шоумени, водители...

Јас сум голема феминистка, зборот знае да звучи страшно, ама и обожавам кога мажот и жената во една заедница се ЕДНАКВИ, баш во сè! Сите ја знаеме приказната за како Господ ја создал жената од реброто на мажот и бла бла бла. И ете ти, уште од самиот почеток жената во очите на мажот е потчинета...

Јас и моите натрупани 23 години најсигурни сме дома. Во куќата на чиј покрив некогаш се водело љубов, лежам и гледам фотографии. Еве една! Што сме сакале да овековечиме со оваа слика...