Оние кои немаат свое дете честопати не можат да ги разберат постапките, фрустрациите и љубовта на мајките.
Даниела Лазар со текст ѝ се обрати на мајка си за да ѝ каже дека додека растела, не можела да ја разбере за многу нешта. Но, откако и самата зачекорила во светот на мајчинството, нејзината перспектива се променила.
Во нејзините зборови ќе се пронајдат многу жени:
Мамо,
Никогаш не разбирав зошто во некои денови толку викаше сè додека не станав мајка и не сфатив дека беше преморена и дека се чувствуваше недоволно ценета.
Никогаш не разбирав зошто ти требаше толку многу време за да се подготвиш сè додека не станав мајка и не сфатив дека беше премногу зафатена за да нè подготвиш нас, а ти беше на последно место.
Никогаш не разбирав зошто ми велеше „Дај ми само уште пет минути“ кога сакав да си играме сè додека не станав мајка и не сфатив дека само сакаше секунди одмор помеѓу обврските.
Никогаш не разбирав зошто полудуваше за најмалите нешта сè додека не станав мајка и не сфатив дека натрупаната фрустрација, анксиозноста и стресот те тераа да изгубиш контрола, а не истурената храна на подот.
Никогаш не разбирав зошто ми се лутеше кога станував од креветот на секои 10 минути зашто не ми се спиеше сè додека не станав мајка и не сфатив колку многу обврски требаше да завршиш додека ние спиеме.
Никогаш не разбирав зошто си секогаш загрижена сè додека не станав мајка и не сфатив дека тоа е поради твојата љубов за мене која е толку силна, што дури и самата помисла дека може да ми се случи нешто лошо ти ја кине душата.
Никогаш не разбирав зошто во некои денови ме гушкаше многу силно сè додека не станав мајка и не сфатив дека светот е тежок и дека јас сум твојот потсетник дека сè вреди.
Влегувањето во мајчинството ми даде променета перспектива за сè, вклучително и за тебе.
Станувањето мајка ми ја зголеми љубовта кон тебе.