Мајка од Русија со „селфи“ фотографии од своето секојдневие им возврати на оние кои ѝ велат дека нема друга работа освен да го гледа бебето. Јулија Скоробогатова долови како изгледаат нејзините денови како мајка на една мала и една поголема ќерка за да покаже дека и невработените мајки и оние кои се на породилно отсуство имаат многу обврски.
Кога Јулија му се пожалила на свој пријател дека е уморна и дека ѝ е тешко, го добила следниов одговор: „Е ти не правиш ништо, само го гледаш бебето“.
„Да, на некој начин тој е во право. Јас не морам да се будам рано петпати неделно и да брзам да стигнам на другиот крај на Москва во метро вагон каде луѓето се начичкани како сардини. Да седам заглавена во сообраќаен метеж, слушајќи ги повторно и повторно истите песни. Не морам да исполнувам канцелариски задачи и да следам наредби од раководството. Јас останувам дома и да, не правам ништо! Какво задоволство!“ – шеговито пишува Јулија.
„Јас сум на породилно отсуство. Моите денови се слични, како браќа и сестри. Дознавам дека е викенд кога ќе го видам маж ми денски дома, а не само кога се будам и кога заспивам навечер“ – додава таа.
Некои утра започнуваат во 9, некои во 5.
Никогаш не сум сама, буквално никогаш.
Заедно сме и додека готвам, јас сум на масата, а таа под неа.
Василиса се грижи за мојата хигиена, па вратата од бањата секогаш е отворена за да дојди да провери дали сум ставила доволно сапун.
По појадокот, Василиса ми помага да се погрижам за нашата балконска градина. Добива шанса да си ги исчисти сите три заби со конец.
Сè уште го користам најприродниот продукт за да ја хранам Василиса. Најдобрата храна која можете да ја најдете во Москва.
Секогаш јадеме заедно, секоја од нас ужива на своја маса.
Понекогаш се уморува од нашите утрински разговори, па јас добивам шанса за се вратам на незавршените утрински обврски.
Периодите на спиење се кратки, па јас се обидувам да ги завршам процедурите околу моето тело брзо, најдобро сите одеднаш.
Се обидувам да следам правилна исхрана за нашето семејство, па ми е важно да давам здрава и балансирана храна навреме.
Василиса е многу мала и не ги прочитала сите мудри книги на темата, па јас се обидувам да ја убедам. Засега, таа внимава и се согласува со мене.
Обожаваме да шетаме, особено го сакаме делот кога се облекуваме за да изгледаме убаво и средено.
Стоењето во болничкиот ходник никогаш не е здодевно, секогаш имам играчка или две во мојот џеб.
Шетајќи во паркот секогаш учам корисни трикови и совети за растењето, грижата и исхраната на децата од добро начитани мајки. Таму секогаш има понапредни мајки.
По патот до дома, посетивме салон за разубавување сместен во визба. Ќерка ми секогаш е фасцинирана таму и никогаш не ѝ е здодевно.
Пелени, влажни марамчиња и креми – како сме живееле без овие порано?
Василиса знае што носи, таа ги џвака само етикетите од нејзините омилени брендови.
Се обидувам да ја направам мојата постара ќерка помодерна.
Василиса е многу педантна, таа сака да ги елиминира остатоците од вечерата веднаш по јадењето.
Домашните обврски не одат никаде. Мојата малечка секогаш ми помага.
Таа ја полни и празни машината за перење, ми предлага кој е најдобар начин за обесување на облеката, ме надгледува додека ги пеглам кошулите на тато.
Секогаш се обидувам да ги следам нејзините совети.
Ако ги завршам обврските порано, можно е да најдам време да ѕирнам во компјутерот и можеби да си го проверам мејлот. Најчесто само ѕиркам во компјутерот.
Василиса преферира да се капи со многу сапуница.
Василиса многу ме сака и е позната по играњето со мене. По полноќ, малку се уморувам, но се обидувам да не го покажам тоа. За да не ја вознемирувам многу.
