На 2 април се одбележува Светскиот ден на аутизмот, а по тој повод, во Скопје беа организирани низа настани во кои се вклучија и аутистични деца. Уметникот Зоран Кардула со сопругата Домника и ќерката Ерато, која има аутизам, беа дел од поддржувачите на настанот.
Пред неколку часа, Зоран објави видео со кадри од случувањата, кое има за цел да ја подигне свеста кај луѓето за лицата со аутизам. Во позадина тече песна за неговата ќерка Ерато, која содржи зборови измислени од аутистичното девојче како начин за комуникација со светот.
Ерато со мајка си Домника
Ерато со татко си Зоран
ФОТО: Миле Папазовски, Зоран Матовски / Аутизам МК
Ерато Кардула има измислено 47 зборови, а тие неодамна му беа инспирација на нејзиниот татко за да ја создаде книгата „Гуш и бац“.
„Сега секој може да ги научи зборовите и да открие што значат тие. На некој начин, покрај тоа што е подарок од татко за неговата ќерка, прекрасната книга е и подарок за светот – алатка подобро да се разберат луѓето со аутизам“ – објаснува Зоран.
Книгата содржи 47 илустрации, а има за цел да ја подигне свеста за аутизмот и да собере средства за создавање подобри услови за децата со аутизам од сиромашни семејства и за стручните лица кои работат со нив. Таа е преведена на 19 јазици, а на неа работеа 33 талентирани артисти од Македонија.
Сечова (Месечина; илустрација: Зоран Кардула)
Апи (Патики; илустрација: Васил Шемковски - Шемко)
Пет (Пенкало; илустрација: Зоран Кардула)
Саи (Миење заби; илустрација: Филип Велковски)
ИП (Мечето Пух; илустрација: Влатко Ристов)
Шоса (Ножици; илустрација: Немања Трајковиќ)
Баха (Брашно; илустрација: Никола Радуловиќ)
Ши (Врзи; илустрација: Иван Дургутовски)
В’ај (Нула; илустрација: Дијана Димитриевска)
Шики (Лулашки; илустрација: Горан Костовски)
Ибија (Нивеа крема; илустрација: Игор Делов)
Кајви (Храна и вино; илустрација: Татјана Коцева)
Папативи (Панталони; илустрација: Дејан Ханџиски)
Сита (Цедевита; илустрација: Александар Илиевски)
Сија бисиси (Среќни празници; илустрација: Емилија Мишева Ставрова)
Кајн Пм’п (Граници не постојат; илустрација: Видана Бошкова Мицевска)
„Гуш и бац“ беше промовирана во Националната галерија „Чифте амам“ на почетокот на декември минатата година. Фотографиите од настанот ја прикажуваат љубовта на познатиот уметник кон неговото семејство.
Фотографи: Ванчо Џамбаски, Васе Аманито и Небојша Гелевски
Домника, мајката на Ерато, на изложбата порача: „Да почнеме од себеси, од нашите деца. Да им укажеме дека има поразлични од нас, но не помалку вредни. Лица кои не бараат сожалување туку почит, разбирање и малку помош. Да направиме подобар свет за сите нас“.
Денес, Зоран на Facebook раскажа за случка која, како што вели тој, ја покажува чистата љубов и човечност која ја носат лицата со аутизам.
Еве го неговиот текст:
Денес Интернационале ден на лицата со Аутизам, и ќе ве потсетам на една случка кој ја покажува нивната чиста љубов и човечност која ја носат со себе и те прават неизмерно среќен и секако подобар во секој поглед.
“Излеговме да де се шетаме со Ерато и некаде пред почетокот на плоштадот ни пријде едно девојче на некои 4-5 години кои проси и ја испружи раката за да добие пари. Ерато не знае што е тоа и нормално си помисли дека девојчето и подава рака да се држат за рака. Ерато си ја фати за рака и продолжи да оди. На девојчето не и стана јасно што се случува , целата во чудо се најде и ми се обрати мене со зборовите – ме држи за рака, јас и кажав да и сака да се шетате. Она сеуште збунета ми вели – со мене сака да се шета. По неколку секунди така и се насмеаа очите и целата среќна без зборови продолжи да оди со нас до камениот мост и се пушти од рачето на Ерато и си продолжи према кеј. Претпоставувам дека ова и беше прв пат некој да ја прошета за раче а толку збунета беше што и не ни побара повеќе пари туку си се прошета со нас. “
Точно овие се моменти кои животот со дете со нетипичен развој се вели дека те прават подобар родител. Едно е сигурно Ерато не научи да живееме без предрасуди. Ги имаме заборавено тие основни човекови особини но затоа аутистичните деца немаат предрасуди према никого. Девојчето не доби пари но некако гордо се прошета по плоштад и се осети сакано и као и секое друго детенце кое се шеташе таму.
